نام گونه dactylifera “خرمادار” لاتین است و با واژه قرضی dactylus در لاتین از daktylos یونانی ( δάκτυλος ) که به معنی “خرما” (همچنین “انگشت”) است، و با واژه لاتین بومی fero تشکیل شده است.
که به معنای “تحمل کردن” است. میوه به خرما خاصویی جهرممعروف است. نام انگلیسی میوه (از طریق فرانسوی قدیم ، از طریق لاتین ) از کلمه یونانی برای “انگشت”، δάκτυλος ، به دلیل شکل دراز میوه گرفته شده است.
محل پیدایش نخل خرما به دلیل کشت طولانی مدت نامشخص است. بر اساس برخی منابع احتمالاً از منطقه هلال حاصلخیز در میان مصر و بین النهرین سرچشمه گرفته است، در حالی که برخی دیگر بیان می کنند که آنها بومی منطقه خلیج فارس یا حتی غرب هند هستند.
سوابق فسیلی نشان می دهد که نخل خرما حداقل 50 میلیون سال است که وجود داشته است.
یک آفت اصلی نخل، سوسک خرما قرمز ( Rhynchophorus ferrugineus )، در حال حاضر تهدیدی قابل توجه برای تولید خرما در بخش‌هایی از خاورمیانه و همچنین نمونه‌های نمادین مناظر در سراسر جهان مدیترانه است.
پینهاس و همکاران 2008 از حسگرهای پیزوالکتریک و فناوری تشخیص گفتار برای تشخیص R. ferrugineus استفاده می کند. آنها در شرایط آزمایشگاهی بسیار کنترل شده به نسبت تشخیص 98% روی P. dactylifera جوان دست یافتند.
یکی دیگر از آفت‌های مهم حشره Ommatissus lybicus است که گاهی اوقات «حشره دوباس» نامیده می‌شود، که مکیدن شیره آن منجر به تشکیل کپک دوده می‌شود .
در دهه 1920، 11 نخل سالم Medjool از مراکش به ایالات متحده منتقل شد و در آنجا توسط اعضای قبیله Chemehuevi [ کدام؟ ] در منطقه ای دورافتاده از نوادا.
9 عدد از آنها زنده ماندند و در سال 1935، ارقام به ” باغ خرمای ایالات متحده ” در ایندیو، کالیفرنیا منتقل شدند. در نهایت این سهام دوباره به آفریقا معرفی شد و منجر به تولید خرما در ایالات متحده در یوما، آریزونا و بارد، کالیفرنیا شد.
خرما یک محصول سنتی در سراسر خاورمیانه و شمال آفریقا است. خرما (به ویژه Medjool و Deglet Nour ) در جنوب غربی ایالات متحده و در Sonora و Baja California در مکزیک نیز کشت می شود.
