بر روی این دو فرش، دو چلچراغ بیرون آمده از مدال مرکزی و نیلوفرهایی در دو طرف فرش کشیده شده اند.
این دو لوستر نیز یادآور دو مناره هستند و رنگ آنها به شدت با زمینه قرمز تیره تضاد دارد (شکل 8).
مناظر قالی که برگرفته از نگاهی شهودی به فضا است و علاوه بر این دیدگاه جهان خالق آن را آشکار می کند، ریشه در مناظر مختلف جهان مادی دارد.
سیدنی هامفریز در سال 1910 این فرضیه را مطرح کرد که این دو لوستر نمادهای شیخ صفی و شاه عباس هستند.
این فرش ها و روفرشی 12 متری سرمه ای به گفته برخی از کارشناسان مانند تاترسال، کندریک و اتینگهاوزن دارای ویژگی های معماری محل بافت خود هستند.
مدال مرکزی به این معنا نمایانگر گنبد یا طاق بلند مکانی است که در آن لوسترها آویزان شده اند.
به همین دلیل است که برخی ادعا می کنند که این فرش ها بر اساس تصویر سقف خانه چراغ های مجموعه شیخ صفی طراحی شده اند که به مردم اجازه می دهد سقف و کف را به صورت یکسان ببینند.
این اندیشه بازتاب اندیشه‌ای عرفانی در دوران صفویه است که از ایده یگانگی هستی حمایت می‌کند.
این ایده با وجود نقوشی که هم کاشی‌های سقف این مقبره و هم حاشیه‌های فرش را تزیین می‌کنند، نمود پیدا می‌کند.
کندریک و تاترسال نیز به شباهت هایی بین مدرسه شاه اصفهان و طرح این فرش ها اشاره می کنند.
با توجه به اینکه این بنای تاریخی 160 سال پس از بافت قالی های اردبیل ساخته شده است، این فرض باطل است.
به گفته مارتین و دی دیلی، مسجد آبی تبریز است که در سال 1465 ساخته شده است که الهام‌بخش طرح این فرش‌ها بوده است.
اما اینکه این مسجد در جریان زلزله تخریب شده است، این فرضیه را توجیه نمی کند.
به طور خلاصه، فرضیه مطرح شده توسط پوپ، که طبق آن نقشه های فرش ها از تصاویر و جلد کتاب ها الهام گرفته شده است، محتمل ترین به نظر می رسد.
در واقع حاشیه های نورانی و لوسترهای قرار گرفته در زیر بازوهای مدال بر روی جلد قرمز تیره کتابی به تاریخ 83-1382 ظاهر می شود (شکل 9).
