اساس واقعی مصالح ساختمانی، آجر نسوز هشتگرد می باشد که به هر شکلی در 4000 سال قبل از میلاد مورد استفاده قرار گرفته است.
در حالی که این نام معمولاً تصاویر ذهنی از یک بلوک مستطیلی قرمز تیره را تداعی می کند، آجرها در واقع تعداد باورنکردنی از اشکال، اندازه ها، مواد و طرح های ساختاری دارند.
نحوه چیدمان آجر تفاوت قابل توجهی را در نحوه حمایت از یک سازه، مقاومت در برابر سایش و پارگی و جذابیت زیبایی ایجاد می کند. شش جهت اصلی برای یک آجر مستطیلی استاندارد وجود دارد.
همانطور که از نام آن پیداست، این جهت به سمت دراز و باریک آجر به سمت بیرون است تا کار بنایی را به طور موثری به دیوار یا حاشیه بکشد.
این گزینه به سنگ‌تراش‌ها این توانایی را می‌دهد که با چیدن آجرها روی هم و در یک الگوی مستقیم از لایه‌ها به نام دوره، سازه‌های بزرگ را در مدت زمان نسبتاً کوتاهی ایجاد کنند.
یک برانکارد rowlock صورت جهت برانکارد را به سمت آسمان متمایل می کند و در این فرآیند رو به لبه بلند و پهن آجر به سمت بیرون است.
مانند برانکارد، این جهت گیری همچنین به ایجاد سریع پیشرفت افقی در هنگام ایجاد دیوار کمک می کند، اما مزیت اضافی رشد عمودی را نیز دارد.
معاوضه این است که به پشتیبان اضافی از جلو به عقب نیاز دارد، زیرا قسمت باریک برای تحمل وزن و ضخامت متفاوت بالا به خوبی مجهز نیست.
نوع دیگری از قرارگیری سرباز، آجر ملوانی روی لبه کوتاه آجر قرار دارد و به جای لبه باریک، رو به لبه پهن است.
این یک خط ساختاری صاف و عمودی را ارائه می دهد، اما مانند برانکارد قفل rowlock، برای حفظ یکپارچگی در بخش های بزرگ ساختار سازه، به پشتیبانی اضافی از جلو به عقب نیاز دارد.
در نهایت، آجر rowlock زمانی که لبه‌های کوتاه و عمودی آجر رو به بیرون داشته باشد، جهت‌گیری سرباز است، که در هنگام ساخت دوره‌ها، پشتیبانی زیادی از جلو به عقب ارائه می‌کند که هزینه عرض آن است.
