اگرچه شیشه به خودی خود یک عایق حرارتی نیست، اما پنجره دوجداره کتیبه دار می تواند یک بافر را از بیرون آب بندی و حفظ کند.
پنجره های دوجداره مزایای قابل توجهی را در مورد بهره وری انرژی خانه ارائه می کنند و مانع بهتری در برابر دمای بیرون نسبت به پنجره‌های تک جداره می‌شوند.
شکاف بین شیشه در پنجره دوجداره معمولاً با گازهای بی اثر (ایمن و غیر واکنشی) مانند آرگون، کریپتون یا زنون پر می شود که همگی مقاومت پنجره را در برابر انتقال انرژی افزایش می دهند.
اگرچه پنجره های پر از گاز دارای قیمت بالاتری نسبت به پنجره های پر از هوا هستند، گاز متراکم تر از هوا است، که باعث می شود خانه شما به طور قابل توجهی راحت تر باشد.
بین سه نوع گازی که سازندگان پنجره ترجیح می دهند تفاوت هایی وجود دارد:
آرگون رایج ترین و مقرون به صرفه ترین نوع گاز است. کریپتون معمولاً در پنجره های سه جداره استفاده می شود زیرا در شکاف های بسیار نازک بهترین عملکرد را دارد.
زنون یک گاز عایق پیشرفته است که بیشترین هزینه را دارد و معمولاً برای کاربردهای مسکونی استفاده نمی شود.
راه ساده برای دیدن پنجره های تک یا دو جداره این است که یک آیتم (مانند خودکار یا مداد) را روی شیشه نگه دارید تا زمانی که انعکاس آن را ببینید.
اگر یک انعکاس از مورد را مشاهده کردید، یک پنجره تک جداره دارید. دو انعکاس از آیتم نشان دهنده یک پنجره دوجداره است.
مقادیر R به محصولات مختلف داده می شود تا به مصرف کنندگان کمک کند مقاومت حرارتی مورد انتظار مواد را درک کنند.
اگرچه مقدار عایق یک پنجره را می توان به روش های مختلف اندازه گیری کرد، رایج ترین آنها سیستم R-value است.
R-value مقاومت ماده در برابر انتقال انرژی را اندازه گیری می کند. هرچه عدد R بالاتر باشد، مقاومت بیشتر و مقدار عایق پنجره بالاتر است.
