پزشکی ورزشی استرالیا (SMA) انتخاب لباس را به عنوان یک ملاحظه مهم برای کاهش خطر استرس گرمایی در طول ورزش در گرما تصدیق می کند.
دستورالعمل های SMA نشان می دهد که برداشتن لایه های لباس غیر ضروری، به حداقل رساندن پوشش پوست، و انتخاب لباس های سبک وزن و تنفس، تبخیر عرق و در نتیجه دفع گرما را بهبود می بخشد.
با این حال، این دستورالعمل ها فاقد ویژگی های مربوط به ویژگی های مهم لباس ورزشی دخترانه صورتی از جمله ترکیب پارچه، ساختار بافتنی و تناسب هستند.
این فقدان ویژگی ممکن است ناشی از تنوع در پارامترهای ارزیابی و روش‌شناسی مورد استفاده در بسیاری از مطالعات در این فضا باشد که به فقدان شواهد قطعی کمک کرده است.
مطالعاتی که کارایی لباس‌های ورزشی را برای به حداکثر رساندن تنظیم حرارت، راحتی و عملکرد ارزیابی می‌کنند، انواع پارچه‌ها و منسوجات از جمله الیاف طبیعی [14-16]، الیاف مصنوعی [17-19]، ترکیبات الیاف طبیعی و مصنوعی را بررسی کرده‌اند [16، 20، 21]، و الیاف تیمار شده شیمیایی [22، 23].
لباس مورد بررسی با چندین ویژگی مواد مشخص می شود که سطوح مختلف عایق، جرم و نفوذپذیری هوا و همچنین انواع مختلف ساختارهای بافتنی و تناسب (یعنی فشرده سازی در مقابل پوشش پوست) را در بر می گیرد.
علاوه بر این، این مطالعات همچنین از مجموعه ای از شرایط محیطی (18-40 درجه سانتی گراد، 20-60٪ RH) در حین ارزیابی لباس های ورزشی در حین تمرین با شدت های مختلف (20-70٪ حداکثر مصرف اکسیژن [VO2 max / پیک]) استفاده کرده اند.
مدت زمان (15-120 دقیقه)، و انواع آزمایش (شدت ثابت، افزایشی، خودگام) در جمعیت های فعال تفریحی و ورزشکار.
تنوع و فقدان مطالعات تطبیقی در سراسر بدنه ادبیات فعلی منجر به حدس و گمان های زیادی در مورد اثربخشی و کاربرد لباس برای خنک و راحت نگه داشتن پوشندگان، افزایش عملکرد و کاهش خطر مشکلات سلامتی مرتبط با گرما شده است [7].
در واقع، بسیار کم است مطالعات w توانایی لباس برای بهبود عملکرد ورزشی را از طریق بهبودهای مرتبط در تنظیم حرارت و راحتی اندازه‌گیری یا مرتبط کرده است.
تنوع و عدم مقایسه مستقیم گزارش شده در ادبیات احتمالاً مشکلاتی را برای ورزشکاران و مربیان در تعیین “بهترین عملکرد” در مورد انتخاب لباس برای تمرین و مسابقه ایجاد کرده است.
