انگور خشکی که میوه گیاه Vitis vinifera است کشمش فخری امروز نام دارد. به همین دلیل، محتوای غذایی آنها مشابه انگور خواهد بود.
با این حال، برخی استثناها وجود دارد. به عنوان مثال، در حالی که هر دو منبع خوبی از آنتی اکسیدان های خاص هستند، کشمش ممکن است حاوی سطوح بالاتری نسبت به انگور باشد.
این به این دلیل است که فرآیند خشک کردن آنتی اکسیدان ها را حفظ می کند. همچنین خشک کردن به میزان قابل توجهی محتوای ویتامین C را کاهش می دهد.
اندازه معمولی کشمش حدود 1 اونس (اونس)، یک جعبه کوچک یا حدود 40 تا 50 گرم (گرم) است.
طبق منبع مورد اعتماد وزارت کشاورزی ایالات متحده (USDA)، حقایق تغذیه ای برای یک وعده در این اندازه عبارتند از:
- کالری – 129
- پروتئین – 1.42 گرم
- چربی ها – 0.11 گرم
- کربوهیدرات – 34.11 گرم
- قندها – 28.03 گرم
- فیبر غذایی – 1.9 گرم
همان اندازه وعده حاوی برخی از ویتامین‌ها و مواد معدنی ارزشمند است، از جمله:
- ویتامین C – 1 میلی گرم (میلی گرم)
- کلسیم – 27 میلی گرم
- آهن – 0.77 میلی گرم
- منیزیم – 15 میلی گرم
- پتاسیم – 320 میلی گرم
- فسفر – 42 میلی گرم
- سدیم – 11 میلی گرم
همانطور که در مطالعه ای که در مجله سلامت تغذیه منتشر شد، کشمش در مقایسه با سایر میوه های خشک محبوب دارای سطوح آنتی اکسیدانی و فنل بسیار بالایی است.
به طور خاص، کشمش منبع خوبی از آنتی اکسیدان هایی به نام گلیکوزیدهای فلاونول و اسیدهای فنولیک است و دارای ارزش ORAC حدود 3400 است.
ORAC مخفف ظرفیت جذب رادیکال اکسیژن است و ارزش آنتی اکسیدانی یک غذا را منعکس می کند.
شایان ذکر است که در حالی که انواع آنتی اکسیدان ها و امتیاز ORAC یک میوه مهم است، بسیار مهم است که این آنتی اکسیدان ها در دسترس زیستی باشند، به این معنی که بدن می تواند به راحتی از آنها استفاده کند.
این بررسی اشاره می‌کند که بدن می‌تواند از آنتی‌اکسیدان‌های موجود در کشمش به طور مؤثر استفاده کند، که ممکن است آن را به منبعی ساده و مؤثر از آنتی‌اکسیدان‌های رژیمی تبدیل کند.
