خاک رس خام اغلب برای به دست آوردن قوام یکنواخت تر آجر سفال مخلوط می شود.
در بسیاری از موارد، مواد را آسیاب می‌کنند تا سنگ‌های بزرگ یا توده‌های رس را به اندازه قابل استفاده کاهش دهند و در سوله‌های ذخیره‌سازی قرار می‌دهند.
همانطور که مواد اضافی ذخیره می شود، نمونه ها از مقطعی از شمع ذخیره سازی مخلوط می شوند.
سپس مواد به آسیاب‌ها و صفحه‌های ثانویه (در صورت لزوم) منتقل می‌شوند تا اندازه ذرات بهینه برای مخلوط شدن با آب تضمین شود.
در فرآیندهای خاص (به عنوان مثال، گل نرم) خاک رس مستقیماً به منطقه اختلاط منتقل می شود و تمام سنگ زنی، غربالگری و اختلاط را از بین می برد.
مخلوط کردن و شکل دادن
تمام خاک رس ها باید با آب مخلوط شوند تا محصول نهایی تشکیل شود.
مقدار آب اضافه شده به ماهیت رسها و شکل پذیری آنها بستگی دارد.
این آب در هنگام خشک کردن و پختن خارج می شود که باعث جمع شدن واحدها می شود. برای جبران این انقباض، قالب ها بزرگتر از محصولات نهایی مورد نظر ساخته می شوند.
ستونی از خاک رس که از قالب یک اکسترودر پیچ بیرون می آید قبل از برش به شکل آجر.
سه فرآیند اساسی در فاز شکل دهی و اختلاط استفاده می شود.
در فرآیند گل سفت، خاک رس را با آب مخلوط می کنند تا پلاستیکی شود، پس از آن از طریق قالبی که ستونی از خاک رس را مانند خمیر دندان فشرده شده از یک لوله بیرون می کشد، وارد می شود.
ستون دو بعد واحد در حال ساخت را نشان می دهد. برای دادن بعد سوم بریده شده است. تمام کاشی‌های سفالی ساختاری و همچنین درصد زیادی از آجر با این فرآیند ساخته می‌شوند.
در روش قدیمی تر شکل دادن آجر، فرآیند گل نرم، آب بسیار بیشتری استفاده می شود و مخلوط در قالب های چوبی قرار می گیرد تا واحد اندازه مورد نظر را تشکیل دهد. برای اینکه خاک رس نچسبد، قالب ها را با ماسه یا آب روغن کاری می کنند.
پس از پر شدن، خاک رس اضافی از بالای قالب زده می شود.
از این فرآیند است که اصطلاحات آجر چوبی، ماسه‌کوبی یا آجری آب‌زده به دست آمد.
در فرآیند پرس خشک از خاک های رس با پلاستیسیته بسیار کم استفاده می شود.
حداقل آب اضافه می شود، مواد در قالب های فولادی قرار می گیرند و فشارهایی تا 1500 پوند بر اینچ مربع (10000 کیلو پاسکال) اعمال می شود.
