هنگامی که بذر را به تنهایی انجام دهید، از 15 پوند در هکتار بذر گواهی شده استفاده کنید که تقریباً معادل 13 پوند در هر هکتار دانه خالص و زنده (PLS) است.
هنگامی که با یک علف بذر می شود، 10 پوند در هر هکتار بذر یونجه فله (برابر هشت پوند در هر هکتار PLS) کافی است.
نرخ کاشت علف‌ها در مخلوط بذر یونجه عبارتند از: علف سبز – 10 پوند فله (8 پوند PLS).
علف باغ – شش پوند فله (چهار پوند PLS)؛ فسکیو بلند – 10 پوند فله (هشت پوند PLS)؛ یا علف قناری نی – شش پوند فله (چهار پوند PLS) در هر هکتار.
کاشت علف فصل خنک همراه با یونجه باعث کاهش پتانسیل بالا رفتن، کاهش رقابت علف های هرز، کاهش آسیب به ساختار خاک توسط حیوانات در حال چرا و کاهش پتانسیل نفخ در هنگام چرا می شود.
چمن کیفیت علوفه را کاهش می دهد اما تنها در اولین برش جزء اصلی خواهد بود.
بر اساس بازار مورد نظر یا استفاده از یونجه و بر اساس پتانسیل زمستانی سایت، در مورد گنجاندن چمن تصمیم گیری کنید.
اگر برای استفاده در لبنیات یا فروش به یک گیاه مکعبی در نظر گرفته شده است، یونجه خالص را بکارید.
برای چرا، گوشت گاو یا اسب، مخلوط یونجه و علف بهترین است.
در سایت هایی که محتوای خاک رس بالایی دارند، مخلوط کردن یونجه و علف توصیه می شود.
مدیریت صحیح می تواند به پرورش دهندگان میسوری اجازه دهد تا توده ی مولد یونجه را برای پنج سال یا بیشتر حفظ کنند.
برنامه سالانه باروری و مدیریت مناسب برداشت از عوامل اصلی تعیین کننده بهره وری و طول عمر توده هستند.
حشرات، بیماری ها و علف های هرز مشکلاتی هستند که می توانند عملکرد و طول توده را کاهش دهند.
بیشتر بذرهای یونجه در ابتدا 15 بوته یا بیشتر در هر فوت مربع دارند.
با بالا رفتن سن غرفه، برخی از گیاهان می میرند و گیاهان باقی مانده پخش می شوند تا فضا را اشغال کنند.
تحقیقات MU نشان می دهد که توده های خالص با سه یا بیشتر بوته در هر فوت مربع می توانند بهره وری بالا را حفظ کنند.
مخلوط یونجه و علف می تواند بهره وری را تنها با دو بوته یونجه در هر فوت مربع حفظ کند.
