یونجه که به نام لوسرن یا بذر یونجه درجه یک نیز شناخته می شود، گیاهی است که صدها سال است به عنوان خوراک دام پرورش داده می شود.
برای مدت طولانی به دلیل محتوای برتر ویتامین ها، مواد معدنی و پروتئین در مقایسه با سایر منابع خوراکی مورد توجه بود.
یونجه بخشی از خانواده حبوبات است، اما یک گیاه دارویی نیز محسوب می شود.
به نظر می رسد که در اصل از آسیای جنوبی و مرکزی آمده است، اما برای قرن ها در سراسر جهان رشد کرده است.
علاوه بر استفاده به عنوان خوراک، سابقه طولانی در استفاده به عنوان یک گیاه دارویی برای انسان دارد.
دانه ها یا برگ های خشک آن را می توان به عنوان مکمل مصرف کرد و یا دانه ها را جوانه زد و به صورت جوانه یونجه خورد.
مردم معمولاً یونجه را به عنوان یک مکمل گیاهی یا به شکل جوانه یونجه مصرف می کنند.
از آنجایی که برگ ها یا دانه ها به عنوان مکمل های گیاهی و نه به عنوان غذا فروخته می شوند، هیچ اطلاعات تغذیه استانداردی در دسترس نیست.
با این حال، آنها معمولا منبع مناسبی از ویتامین K هستند و همچنین حاوی بسیاری از مواد مغذی دیگر از جمله ویتامین C، مس، منگنز و فولات هستند.
جوانه یونجه حاوی همان مواد مغذی است و همچنین کالری بسیار کمی دارد.
به عنوان مثال، 1 فنجان (33 گرم) جوانه یونجه حاوی تنها 8 کالری است. همچنین شامل موارد زیر است:
- ویتامین K: 8 درصد از ارزش روزانه (DV)
- ویتامین C: 3٪ از DV
- فولات: 3 درصد از DV
- تیامین: 2٪ از DV
- ریبوفلاوین: 3 درصد DV
- منیزیم: 2٪ از DV
- آهن: 2% از DV
- مس: 6 درصد DV
یک فنجان همچنین حاوی 1 گرم پروتئین و 1 گرم کربوهیدرات است که از فیبر به دست می آید.
یونجه همچنین دارای محتوای بالایی از ترکیبات گیاهی فعال زیستی از جمله ساپونین ها، کومارین ها، فلاونوئیدها، فیتواسترول ها، فیتواستروژن ها و آلکالوئیدها است.
