کفش های کوهنوردی تهاجمی و کفش کوهنوردی در بانه حول یک انتهای خمیده ساخته شدهاند که نمایهای طبیعی رو به پایین ایجاد میکند.
این شکل، پای شما را به قوی ترین موقعیت ممکن پای ممکن می رساند و تمام قدرت روی انگشتان پا متمرکز می شود.
کفشهای روبهرو در بالا رفتن از سطح بالا برتری دارند، جایی که از پاهای خود برای قلاب کردن و کشیدن جیبها استفاده میکنید.
مزایا: درخشان برای آویزان کردن و کشیدن با پاهای شما، جعبه انگشتی دقیق لیزری را ایجاد می کند.
معایب: ممکن است برای جلسات طولانی کوهنوردی ناراحت کننده باشد، نزول باعث می شود لکه گیری و سنگ نوردی دشوار شود.
حجم هر جسم به فضای سه بعدی آن اشاره دارد. وقتی صحبت از کفش کوهنوردی به میان میآید، اکنون اکثر مدلها در انواع کفشهای کوهنوردی دو جلدی، حجم بالا و کفشهای کوهنوردی کم حجم عرضه میشوند.
برخی از تولیدکنندگان حجم های مختلف کفش را بر اساس جنسیت دسته بندی می کنند، زیرا زنان نسبت به مردان حجم پا کمتری دارند.
برای ایجاد تنوع کفش با حجم کم، تولیدکنندگان اغلب مقدار مواد رویه را کاهش میدهند (که باعث کاهش سطح کفش میشود)، پاشنه را برای تناسب باریکتر طراحی میکنند و همچنین یک جعبه پنجه باریکتر ایجاد میکنند.
هر پا متفاوت است، بنابراین از امتحان کردن برخی از تغییرات حجم بالا و کم نترسید تا بفهمید کدام یک به شکل پای شما مناسب است.
مطمئناً برای کوهنوردان حرفه ای غیرمعمول نیست که از کفش های جنس مخالف استفاده کنند، در صورتی که برای پاهایشان مناسب تر است.
شکل نامتقارن یکی دیگر از جنبه های مهمی است که ماندگاری کفش بر آن تأثیر می گذارد. عدم تقارن، برعکس تقارن، به عدم تعادل متناسب کفش اشاره دارد.
کفشهای کوهنوردی بسیار نامتقارن با پروفیلهای تهاجمی و سایر سبکهای کفشهای کوهنوردی عملکردی همراه هستند.
این به این دلیل است که هم پروفیل رو به پایین و هم شکل نامتقارن قصد یکسانی را دارند که پاهای قدرتی شما را با فشار روی انگشت شست پا به زور در حالت قدرت قرار دهند.