زغال سنگ انتراسیت برای از بین بردن حشرات خانه

استخراج سطحی: استخراج نواری
استخراج نواری در جایی استفاده می شود که درزهای زغال سنگ انتراسیت در نزدیکی سطح قرار دارند و می توانند در لایه ها یا نوارهای عظیم حذف شوند.

روباره معمولاً با مواد منفجره برداشته می شود و با برخی از بزرگترین وسایل نقلیه ساخته شده تا کنون یدک می کشد.

کامیون های کمپرسی مورد استفاده در معادن نواری اغلب بیش از 300 تن وزن و بیش از 3000 اسب بخار قدرت دارند.

استخراج نواری را می توان در مناظر مسطح و تپه ای مورد استفاده قرار داد.

استخراج نواری در یک منطقه کوهستانی را استخراج کانتور می گویند.

استخراج کانتور برآمدگی ها یا خطوط اطراف یک تپه را دنبال می کند.

استخراج سطحی: استخراج روباز
زمانی که زغال سنگ در عمق بیشتری در زیر زمین قرار دارد، از استخراج روباز استفاده می شود.

گودالی که گاهی به آن قرض می گویند، در منطقه ای حفر می شود. این گودال به معدن روباز تبدیل می شود که گاهی به آن معدن سنگ می گویند.

معادن روباز تا زمانی که ذخایر زغال سنگ استخراج شود یا هزینه حمل و نقل روبار بیشتر از سرمایه گذاری در معدن باشد، می توانند به ابعاد عظیمی گسترش یابند.

استخراج معادن روباز معمولاً به مناظر مسطح محدود می شود.

پس از اتمام معدن، گودال گاهی اوقات به محل دفن زباله تبدیل می شود.

در طی استخراج معادن از قله کوه (MTR)، کل قله یک کوه از بار اضافی آن جدا می شود: سنگ ها، درختان و خاک سطحی.

روباره اغلب به دره‌های مجاور کشیده می‌شود و این فرآیند را به استخراج معادن «پر دره» می‌دهند.

پس از پاکسازی قله از پوشش گیاهی، از مواد منفجره برای افشای درز زغال سنگ استفاده می شود.

پس از استخراج زغال سنگ، قله با بار اضافی از قله کوه بعدی ساخته می شود تا استخراج شود.

طبق قانون، خاک سطحی با ارزش قرار است پس از استخراج معادن ذخیره و جایگزین شود.

زمین های بایر را می توان با درختان و سایر گیاهان دوباره کاشت.

برداشتن قله کوه در دهه 1970 به عنوان جایگزینی ارزان برای استخراج زیرزمینی آغاز شد.

در حال حاضر برای استخراج زغال سنگ عمدتاً در کوه های آپالاچی ایالات متحده، در ایالت هایی از جمله ویرجینیا، ویرجینیای غربی، تنسی و کنتاکی استفاده می شود.

MTR احتمالا بحث برانگیزترین تکنیک استخراج زغال سنگ است.

پیامدهای زیست محیطی رادیکال و شدید است.

آبراهه ها قطع شده یا توسط پر شدن دره آلوده می شوند زیستگاه ها نابود می شوند.

محصولات جانبی سمی حاصل از استخراج معدن و فرآیندهای انفجاری می توانند به آبراه های محلی تخلیه شده و هوا را آلوده کنند.