کاشی های کف وینیل ارتجاعی و سرامیک چسبی روی سیمان که با چسب نصب میشوند در دو نوع هستند.
کاشیهایی که با چسب جداگانه چسبانده میشوند و با ماله بریده بر روی زمین پخش میشوند، و کاشیهایی که با چسب از پیش اعمال شده پوشیده شده با یک لایه پشتی که پوست کنده میشود.
کاشی را نصب کنید نوع سوم کاشی وینیل که از هیچ چسبی استفاده نمی کند، که اغلب وینیل لوکس (LVT) نامیده می شود، یک کف شناور است که در آن قطعات با یک سیستم لبه زبانه و شیار اصلاح شده به هم متصل می شوند.
در مقایسه با وینیل لوکس لایه بردار و شناور، که هر دو به دلیل سهولت نصب تبلیغ می شوند، نوع “چسب جداگانه” ممکن است دلهره آور و دشوار به نظر برسد.
در حقیقت، نصب کفپوش وینیل چسبناک چندان سخت نیست و در مقایسه با هر یک از دو نوع دیگر، مزایایی دارد.
کاشی های خودچسب در برخی موارد عالی هستند، اما دلیل بسیار خوبی وجود دارد که چرا آنها کل صنعت کاشی گذاری را تصاحب نکرده اند:
کاشی های خود چسب بسیار چسبنده هستند. شما باید جای خود را به درستی انجام دهید زیرا جابجایی آنها دشوار است. “سخت” به زیبایی بیان آن است.
معمولاً حرکت آنها غیرممکن است. در مقابل، چسب کاشی کف دارای زمان کار طولانی است، معمولاً تا یک روز و شب کامل، و این امکان تغییر موقعیت را فراهم می کند.
کاشیهای خودچسب و پوستکن عادت بدی دارند که هفتهها یا ماهها پس از نصب، در لبهها شل شده و پیچخورده میشوند.
کاشی هایی که با چسب کاشی کف چسبانده شده اند، به ندرت به خودی خود شل و پیچ می شوند.
کاشی های خود چسب نیاز به لایه های زیرین کاملاً صاف و خشک دارند تا از مشکلات بعدی جلوگیری شود.
هنگام استفاده از وینیل چسبنده، چسب جداگانه می تواند عیوب جزئی را بپوشاند و این امکان را فراهم می کند که کفپوش را روی سطوحی که کمتر از ایده آل هستند اعمال کنید.